Chcąc nie chcąc, każda kobieta, która przywita na świecie maleństwo przejdzie wielką metamorfozę i to zarówno fizyczną jak i psychiczną.
Cały świat wywróci się do góry nogami, a dzidziuś zupełnie nieświadomie pochłonie całą uwagę mamy i wszystkich domowników.
Piszę o tym, bo to zupełne normalne, chodzić przez pierwszy okres życia dziecka w powyciąganych koszulkach, getrach czy z finezyjnym upięciem włosów na czubku głowy. Patrząc codziennie w lustro, o ile jest kiedy, widzi się dokładnie ten sam obraz, zmęczonej i opuchniętej dziewczyny, której daleko do doskonałości.
Jednak ostatnią rzeczą o jakiej się myśli w tym okresie jest zmiana czegokolwiek, bo priorytety są zupełnie inne, a problem papierowej cery schodzi na dalszy plan.
Choć dla mnie ten okres powoli się kończy, bo moje maleństwo już pozwala mi na uczesanie się, ubranie czy pomalowanie, to przyzwyczajenie jednak bierze górę. Muszę przyznać, że STYL MAMA jest o wiele wygodniejszy, a idealna kreska na powiece zwyczajnie przestała mnie kręcić.
Teraz już tylko z uśmiechem patrzę na ten czas, kiedy codziennie wstawałam dwie godziny wcześniej, aby w spokoju przygotować się do pracy. Zjeść śniadanie, napić kawy, uczesać się, pomalować, dobrać buty do sukienki, a torebkę do paska. Fajne czasy jednak wszystko się kiedyś kończy właśnie po to, żeby mogło się zacząć coś nowego. Ja jeszcze przechodzę swoją metamorfozę i jestem bardzo ciekawa co z tego wyniknie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz